- perorować
- {{stl_51}}{{LABEL="twpldeperorowacacute"}}{{/stl_51}}{{stl_39}}perorować{{/stl_39}}{{stl_41}} (-uję){{/stl_41}}{{stl_6}} iron{{/stl_6}}{{stl_7}} große Reden schwingen, predigen{{/stl_7}}
Słownik polsko-niemiecki. 2014.
Słownik polsko-niemiecki. 2014.
perorować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, perorowaćruję, perorowaćruje, {{/stl 8}}{{stl 7}} mówić dużo, zwykle rozwlekle; rozwodzić się nad czymś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Głośno perorować na jakiś temat. <łac.> {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
perorować — ndk IV, perorowaćruję, perorowaćrujesz, perorowaćruj, perorowaćował książk. «rozprawiać o czymś, rozwodzić się nad czymś; przemawiać» Perorować długo, zawile … Słownik języka polskiego
perorowanie — n I rzecz. od perorować … Słownik języka polskiego
swada — ż IV, CMs. swadzie, blm 1. «płynność, potoczystość w mówieniu, pisaniu; werwa, zacięcie krasomówcze, literackie» Oratorska, pisarska swada. Mówić, pisać, perorować, rozprawiać ze swadą. 2. rzad. «temperament, zapał, rozmach» Młodzieńcza swada … Słownik języka polskiego